Interview met Shakespeare

Dag meneer Shakespeare, allereerst mijn excuses dat ik u stoor en bedankt dat u tijd heeft gevonden voor mij in uw euh…druk schema laten we maar zeggen. Nu ik de kans krijg om u te spreken zou ik graag enkele vragen stellen aan u. Kan dat?

Geen enkel probleem jongeman, De tijd van leven is kort: die korte tijd laag bij de gronds doorbrengen zou te lang zijn. Vraagt u maar wat u wil. Wie geen vragen stelt zal ook geen antwoorden hebben.

Bedankt, Had u ooit durven dromen dat u een van de grootste schrijvers aller tijden zou worden?

Geweten is slechts een woord dat door lafaards gebruikt wordt. Maar ik kan u zeggen dat ik er altijd van gedroomd heb om een groot schrijver te worden. Helaas was ik maar een 1.70 meter groot. (lacht uitbundig). Een grapje mijn beste! Beter een geestige dwaas dan een dwaze geest niet waar? Ik ben blij dat mijn werken zo goed onthaald worden bij het grote publiek. Wees niet bang voor grootheid: sommigen worden groot geboren, sommigen verwerven grootheid, en weer anderen krijgen het zomaar in hun schoot geworpen

Wat vindt u zelf een van u beste werken?

Dat is zoals aan een moeder vragen welk kind haar favoriete kind is. Als ik toch echt zou moeten kiezen, zou ik kiezen voor De tragedie Hamlet, prins van Denemarken.

Wat heeft Hamlet dan wat andere werken niet hebben?

Wel, Hamlet is een ode aan mijn overleden zoon Hamnet. Het verhaal schrijven heeft mij door deze zware tegenslag heen geholpen. Aanvaarden moet de mens wat 't lot hem zendt; Het baat niet te weerstaan aan tij en wind.

Wat mooi van u dat u het zo hebt kunnen verweken, Had Hamnet nog broers of zusters?

Ja zeker, mijn vrouw Anne en ik hadden 2 dochters: Susanna en Judith en dan natuurlijk mijn enige zoon: Hamnet. Dat zijn toch de kinderen waar ik weet van heb. 'n Vroeg huwelijk brengt vroeg berouw en smart. Acteurs hadden toen al een ongekend succes en het vlees is zwak (lacht uitbundig).

Verteld u mij nu dat u vreemd ging?

In deze ontaarde tijden moet de deugd vaak aan de ondeugd vergiffenis vragen. En Vreemd? Nee hoor, Ik ging redelijk normaal. (lacht weer uitbundig)

Zucht…Waren uw vrouw en dochters ook nog inspiratie voor uw andere werken?

Onder rotte appels is weinig keuze. Een grapje. Natuurlijk, mijn dochters en vrouw waren een onuitputtelijke bron van inspiratie. Met drie vrouwen in huis is het vaak “Much ado about nothing” als u begrijpt wat ik bedoel? Het zijn schatjes hoor! Maar als drie dames naast elkaar zitten daalt de temperatuur.

Hoe begon u aan het schrijven van een script? Waar haalde u verder nog inspiratie vandaan?

Ach, de wereld is één en al inspiratie. De hele wereld is een schouwtoneel en alle mensen zijn maar acteurs. Doe er nog wat meer actie, romantiek en een paar goede “catchphrases” bij en voilà u heeft een stuk.

Wat zijn volgens u goeie “catchphrases”?

Een zin als “To be, or not to be, that is the question” is een van mijn persoonlijke favorieten. Ik was vlak voor mijn dood nog een stuk aan het schrijven over een de dappere ridder, “De tragedie van William Marshall en zijn bondgenoten” . Het stuk zou actie, romantiek en enkele geweldige catchphrases bevatten zoals: “ The name is Marshall, William Marshall” en “ This wine is shaken, not stirred”. Maar het is nooit afgeraakt. Ooit heeft een andere man mij geïnterviewd en die vertelde me dat deze zinnen nog wel van pas zouden komen in zijn verhalen. Ik weet niet of dat een succes geworden is? Ian was zijn naam geloof ik.

Was die man het toevallig Ian Fleming?

Ja inderdaad! Hoe wist u dat?

Een pure gok. Wat deed u als u een writersblock had?

Ik gaf mijn oor aan vreemdelingen in kroegen en luisterde naar hun ervaringen. Luister naar ieders kritiek, maar behoud uw eigen oordeel zeg ik altijd.

Ging u nooit op vakantie om daar naar inspiratie te zoeken?

Vakantie? Als het hele jaar vakantie was, zou sporten net zo vervelend worden als werken. Neen, reizigers brachten mij hun ervaringen aan het oor en dat was voor mij vakantie.

Voor ik afrond wil ik u nog 2 vragen stellen, waarom hebt u Romeo en Julia laten sterven? Waarom leefden ze niet lang en gelukkig?

Alle waarom heeft zijn daarom. En daarom is waarom ik ze heb laten sterven. En trouwens “ze leefden nog lang en gelukkig”? Nog nooit van gehoord! Belachelijk! Ik denk niet dat dat die onzinnige zin zou werken voor het einde van een verhaal. Stel u voor “ze leefden nog lang en gelukkig” en wat dan? 3 jaar later scheiden ze en kan hij alimentatie betalen en moet hij zijn paard en kasteel verkopen. Nee nee, dat verhaal zou zeer grimmig aflopen. Hij die sterft betaalt al zijn schulden. Denk daar maar eens over na.

Mijn laatste vraag dan voor u, u kent ze vast? To be or not to be?

Not to be, ik ben al meer dan 400 jaar dood, grapjas!

Ja natuurlijk. Mijn excuses. Bedankt dat ik u mocht interviewen, ik wens u nog een fijne rust toe in het hiernamaals.

Dit interview werd samengesteld door jonkie Brandon (28/11/2018)